PENDEKATAN PASARAN ASET DALAM MENENTUKAN FOREX oleh Fatin Nur Hafiza dan Maheran

PENDEKATAN PASARAN ASET DALAM MENENTUKAN FOREX

oleh Fatin Nur Hafiza dan Maheran

Pendekatan pasaran aset dalam menentukan Forex boleh dibahagikan antara Pendekatan  Kewangan dan Pendekatan Portfolio. Pendekatan kewangan menerangkan harga fleksibel dan harga sticky. Dalam harga fleksibel peningkatan dalam bekalan wang menyebabkan bekalan wang yang berlebihan dan mengakibatkan kenaikan harga di negara asal dan kejatuhan nilai mata wang domestik. Sejak ekonomi  pada tahap guna tenaga penuh, output  untuk menyimpan berterusan. Manakala, peningkatan dalam permintaan wang yang disebabkan oleh harga yang lebih tinggi dapat mengimbangi bekalan wang yang berlebihan dan menyimpan  kadar faedah secara berterusan.

Peningkatan dalam pendapatan negara membawa kepada permintaan wang yang tinggi. Dengan bekalan wang yang tertentu yang dikawal oleh bank pusat, tahap harga jatuh. Kenaikan kadar faedah mengurangkan permintaan wang dan menyebabkan paras harga meningkat. Kadar pertukaran kemudian naik mengikut pariti kuasa beli mutlak. Kenaikan jangkaan kadar pertukaran masa depan akan menyebabkan susut nilai serta-merta mata wang domestik. Seterusnya, harga sticky menunjukkan pariti kuasa beli mutlak memegang dalam jangka masa panjang dan bukan dalam jangka masa pendek. Dalam jangka masa pendek, tahap harga yang sticky dan penawaran wang boleh mempengaruhi keluaran negara dan kadar faedah.

Dalam jangka masa panjang, hasilnya hendaklah sama dengan pendekatan yang fleksibel. Dalam jangka masa pendek bekalan wang yang berlebihan menyebabkan kadar faedah jatuh. Harga menjadi tidak lagi sticky dan semakin meningkat kerana bekalan wang yang berlebihan. Menurut teori pariti kadar faedah, kadar pertukaran jatuh dengan kadar faedah yang semakin meningkat. Proses berterusan sehingga keseimbangan jangka panjang dicapai.

Selain itu, pendekatan portfolio juga adalah salah satu pendekatan pasaran aset dalam menentukan Forex.  Dalam pendekatan portfolio ini mengekalkan kadar pertukaran yang disebabkan oleh perbezaan aset kewangan. Model portfolio ada dua aset kewangan iaitu wang dan bon serta dua negara iaitu negara domestik dan negara asing. Kekayaan negara terdiri daripada tiga aset kewangan iaitu wang domestik, bon domestik dan bon negara asing. Ianya dapat dilihat dalam persamaan berikut : W= M+ B+ e.F, penawaran wang dikawal oleh Bank Negara manakala permintaan wang kesan negatifnya dipengaruhi dari kadar bunga nominal (r) dan kadar bungan benar (r*), kesan positif dipengaruhi oleh kekayaan (W). Penawaran bon dikawal oleh kerajaan manakala permintaan bon kesan negatifnya dipengaruhi oleh kadar bunga benar (r*), kesan positif dipengaruhi oleh kadar bunga nominal (r) dan kekayaan (W). Seterusnya, penawaran bon negara asing diperoleh dari lebihan akaun semasa manakala permintaan bon negara asing kesan negatifnya dipengaruhi dari kadar bunga nominal (r) dan kesan positif dari kadar bunga benar (r*) dan kekayaan (W).                     

Berdasarkan rajah (a), kenaikan e meningkatkan nilai B dari segi wang domestik dan kekayaan. Peningkatan kekayaan menunjukkan terdapat banyak permintaan wang dan menyebabkan kadar bunga (r) meningkat. Oleh itu, e beralih sama arah dengan kadar bunga di dalam keseimbangan pasaran wang domestik. Jika penawaran wang meningkat, keluk MM beralih ke kiri disebabkan kejatuhan dalam kadar bunga, seterusnya untuk meningkatkan permintaan wang bagi memadankan penawaran wang berkembang dan memastikan pasaran wang domestik dalam keseimbangan. Seterusnya, berdasarkan rajah (b), kenaikan e meningkatkan nilai F dari segi wang domestik dan kekayaan(W). Peningkatan W membawa kepada permintaan terhadap bon domestik dan menyebabkan harga B meningkat dan r menurun. Jadi e berubah dalam arah yang bertentangan dengan r dalam pasaran bon domestik yang seimbang. Jika penawaran B meningkat, keluk BB beralih ke kanan disebabkan oleh peningkatan dalam r kemudiannya dikehendaki untuk mengurangkan harga bon domestik dan meningkatkan permintaan mereka. Oleh itu, penawaran bertambah bagi B dipadankan dan keseimbangan pasaran bon domestik dipulihkan. Berdasarkan rajah (c), peningkatan dalam e meningkatkan  nilai F dalam segi wang domestik dan permintaan F meningkat. Lebih banyak permintaan bagi F menyebabkan harga meningkat dan r jatuh. Oleh itu, e berubah dalam arah yang bertentangan dengan r. Jika penawaran F meningkat, keluk FF beralih ke kiri kerana kejatuhan dalam r kemudiannya meningkatkan permintaan F. Keluk FF adalah lebih rata dari keluk BB kerana pasaran bon domestik adalah lebih sesuai dengan perubahan r. Kesimpulannya, pendekatan portfolio menunjukkan peggantian yang tidak sempurna antara aset domestik dan aset asing dan mengambil kira pertimbangan dalam akaun semasa. Ini membuatkan pendekatan ini lebih realistik dan berguna untuk membuat keputusan.